اشعار مناجات گونه

اشعار مناجات گونه حافظ  شیرین سخن            غلامعلی(امیر) صالحی

پروردگارا خبر خوش وصال تو کجاست تا جانم را فدایش کنم

چون من پرنده بهشتیم و از این دام جهان خاکی خود را رها

خواهم ساخت.:

     مژده وصل تو کو کز سر جان بر خیزم

                        طایر قدسم و از دام جهان بر خیزم

پروردگارا به عشق و محبتت قسم میخورم اگر مرا بعنوان یک

بنده مخلص قبول داشته باشی  برایم از سروری  تمام  جهان

هستی بیشتر ارزش دارد.:

     بولای تو که گر بنده خویشم خوانی

                     از سر خواجگی کون و مکان بر خیزم

پروردگارا پیش از آنکه جسم من مانند گردی به هوا رود از

اب کرم هدایت خود باران رحمتی بر این ذره ناچیز بیفشان

ای خدای مهربان پیش از مرگم مرا هدایت بفرما.:

     یا رب از ابر هدایت برسان بارانی

                    پیشتر زانکه چو گردی زمیان بر خیزم

ای پروردگار بخشنده و خطاپوش از روی کرم و بخشندگیت

گستاخی های من حقیر را در گوشه تنهایی نادیده بگیر.:

     دیده بدبین بپوشان ای کریم عیب پوش

                  زین دلیریها که من در کنج خلوت میکنم